Зваліліся зламаныя кроквы
У бок. Забівалі дах,
Падалі з неба вялікія кроплі,
І вось пахаваны ў руінах Бах.
Нават і зараз ставяцца мэты,
Натхненне грамадства ламае карэты.
Здаецца, што большасць трапіла ў транс,
Новы якісці ў нас Дэкаданс.
Пашчасціла нам жыць у такі час,
У горадзе крам, не чапайце ж вы нас.
Навошта нам трэба слухаць кагосці,
Мы – самыя вумныя, нават думаем: ”Ведаем штосці.”